ഗുഡ് ബൈ 2007! വെല്‍‌കം 2008

2007 എന്ന ഒരു വര്‍‌ഷം കൂടി വിട വാങ്ങുകയാണ്. നമ്മുടെയെല്ലാം ജീവിതത്തിലെ എണ്ണപ്പെട്ട 365 ദിവസങ്ങള്‍‌ കൂടി കടന്നു പോയ്ക്കൊണ്ടിരിയ്ക്കുന്നു. അഥവാ ആയുസ്സിന്റെ 365 ദിവസങ്ങള്‍‌ കൂടി നമുക്ക് നഷ്ടമായിക്കൊണ്ടിരിയ്ക്കുന്നു. ജീവിതത്തിലെ എന്തൊക്കെയോ നേട്ടങ്ങള്‍‌ക്കും ചില നഷ്ടങ്ങള്‍‌ക്കും സാക്ഷിയായ ഒരു വര്‍‌ഷം കൂടി ആണ് നമ്മെ പിരിഞ്ഞു പോകുന്നത്, അല്ലേ? എങ്കിലും ഒട്ടേറെ പ്രതീക്ഷകളുമായി ഒരു പുതുവര്‍‌ഷം നമ്മെ കാത്തു നില്‍‌ക്കുകയാണ്.

എന്നെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ജീവിതത്തില്‍‌ ഒട്ടേറെ മാറ്റങ്ങള്‍‌ കൈവന്ന ഒരു വര്‍‌ഷമായിരുന്നു 2007. അതില്‍‌ പ്രാധാനമായും രണ്ടു കാര്യങ്ങളാണുള്ളത്. ഒന്ന് നാട്ടില്‍‌ നിന്നും ബാംഗ്ലൂരേയ്ക്കുള്ള മാറ്റം. രണ്ട് ബൂലോകത്തേയ്ക്കുള്ള പ്രവേശം. എന്റെ പഠനമെല്ലാം കഴിഞ്ഞ് രണ്ടര – മൂന്നു വര്‍‌ഷത്തോളം നാട്ടില്‍‌ തന്നെ ജോലി ചെയ്തതിനു ശേഷമാണ് ഞാന്‍‌ ബാംഗ്ലൂര്‍‌ക്ക് ജോലി തേടി എത്തുന്നത്. നാടിനെ ഉപേക്ഷിക്കാന്‍‌ ഇഷ്ടമില്ലാത്തതു കൊണ്ടാണ് അത്രയും നാള്‍‌ അവിടെ തന്നെ നിന്നത്. അവസാ‍നം സുഹൃത്തുക്കളുടെ സ്നേഹപൂര്‍‌വ്വമായ നിര്‍‌ബന്ധവും നാട്ടിലെ ജോലി ഒരു സാധാരണ ജീവിതത്തിനു പോലും മതിയാകില്ല എന്ന തിരിച്ചറിവും ബാംഗ്ലൂര്‍‌ക്ക് വണ്ടി കയറാന്‍‌ എന്നെ നിര്‍‌ബന്ധിതനാക്കി. അധികം വൈകാതെ ഇവിടെ ഒരു ജോലിയില്‍‌ പ്രവേശിയ്ക്കാനുമായി.

സത്യത്തില്‍‌ നാട്ടിലെ ആ ചുറ്റുപാടില്‍‌ നിന്നും മാറി നിന്നിട്ടും അങ്ങനെ ഒരു തോന്നലില്ലാതിരുന്നതിനു പ്രധാന കാരണം നമ്മുടെ ബൂലോകമാണ്. ബൂലോകത്തേയ്ക്കുള്ള എന്റെ വരവു തന്നെ അപ്രതീക്ഷിതമായിരുന്നു. യാദൃശ്ചികമായി എവിടെയോ ബ്ലോഗിനെപ്പറ്റി വായിച്ചു. പിന്നെ, ഗൂഗിളില്‍‌ സെര്‍‌ച്ച് നടത്തി. അങ്ങനെ ഗൂഗിളിനു തന്നെ മലയാളം ബ്ലോഗ് ഉണ്ടെന്നു മനസ്സിലായി, ഒരെണ്ണം തട്ടിക്കൂട്ടുകയും ചെയ്തു, കഴിഞ്ഞ ജനുവരി ആദ്യം. ഡയറിക്കുറിപ്പുകള്‍‌ എന്ന പോലെ ഇന്റര്‍‌നെറ്റില്‍‌ ഡിജിറ്റലായി കുറച്ചു സ്ഥലം എന്നേ അന്ന് കരുതിയുള്ളൂ. ‘നീര്‍‌മിഴിപ്പൂക്കള്‍‌’ എന്ന് പേരുമിട്ടു. ആദ്യമായി ഒരു കുറിപ്പു പോലെ “സൌഹൃദങ്ങള്‍‌ നശിയ്ക്കുന്നതെങ്ങനെ” എന്ന പേരില്‍‌ പോസ്റ്റിട്ടു. പക്ഷെ, അത് അന്ന് പബ്ലിഷ് ചെയ്തില്ല, സേവ് ചെയ്തു വച്ചതേയുള്ളൂ. ഫെബ്രുവരിയില്‍‌ രണ്ടാമത്തെ പോസ്റ്റും ഇട്ടു. എന്നാല്‍‌ അതിനെപ്പറ്റി വേണ്ടത്ര അറിവില്ലാത്തതു കൊണ്ടും എങ്ങനെ ഉപയോഗിയ്ക്കണം എന്നറിയാത്തതു കൊണ്ടും അത് രണ്ടു മാസം കഴിഞ്ഞ് മാര്‍‌ച്ചില്‍‌ അറിയാതെ ഞാന്‍ തന്നെ ഡിലീറ്റു ചെയ്തു. സത്യത്തില്‍‌ ബ്ലോഗേതാണ്, പോസ്റ്റേതാണ് എന്നൊന്നും അന്ന് വലിയ പിടിയില്ലായിരുന്നു. അങ്ങനെ ഏതോ പോസ്റ്റ് ഡിലീറ്റു ചെയ്യാനുള്ള ശ്രമം ബ്ലോഗിന്റെ പണി കഴിച്ചു. പിന്നെ അതേ പേരില്‍‌ ഒരു ബ്ലോഗ് കൂടി വീണ്ടും തുടങ്ങി. അതാണ് ഇന്നു കാണുന്ന ബ്ലോഗ്. ബ്ലോഗ് പോസ്റ്റുകള്‍‌ പബ്ലിഷ് ചെയ്യാമെന്നും പബ്ലിഷ് ചെയ്താല്‍‌ മറ്റുള്ളവര്‍‌ക്ക് വായിയ്ക്കാനാകും എന്നുമെല്ലാം അറിഞ്ഞത് ആയിടയ്ക്കാണ്. അതും അബദ്ധത്തില്‍‌ “കാലത്തിന്റെ മണിമുഴക്കങ്ങള്‍‌” എന്ന ഒരു പോസ്റ്റ് (കഥ)അറിയാതെ പബ്ലിഷ് ചെയ്തപ്പോള്‍‌. ഞാനൊട്ടും പ്രതീക്ഷിയ്ക്കാതെ ആരൊക്കെയോ അത് വായിച്ചു. ആദ്യ കമന്റും കിട്ടി. വിടരുന്ന മൊട്ടുകളില്‍ നിന്ന്. പിന്നീടാണ് എല്ലാ പഴയ പോസ്റ്റുകളും പബ്ലിഷ് ചെയ്യുന്നത്. തുടര്‍‌ന്ന് സമയം പോലെ ബ്ലോഗ് വായനയും തുടങ്ങി. അങ്ങനെ ഇന്ന് ഈ കാണുന്ന ശ്രീ എന്ന ബ്ലോഗറായി.

ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിയ്ക്കാതെ ഈ ബൂലോകത്തു നിന്നും കുറച്ചു നല്ല സുഹൃത്തുക്കളെയും എനിക്കു കിട്ടി (ആരെയും പേരെടുത്ത് പരാമര്‍‌ശിയ്ക്കുന്നില്ല). ഇന്ന് ഈ ബൂലോകത്ത് എനിക്കു ഗുരുസ്ഥാനത്ത് സ്നേഹധനരായ കുറച്ചു നല്ല ചേട്ടന്മാരും ചേച്ചിമാരുമുണ്ട്. നല്ല കൂട്ടുകാരുണ്ട്. അനുജന്മാരും അനുജത്തിമാരുമുണ്ട്. ഇതിലെ ഭൂരിഭാഗം പേരെയും നേരിട്ടു കണ്ടിട്ടേയില്ല എങ്കിലും വളരെക്കാലമായി അടുത്തു പരിചയമുള്ള സുഹൃത്തുക്കളെപ്പോലെ ആയിക്കഴിഞ്ഞു ഇവരെല്ലാവരും. എല്ലാവര്‍‌ക്കും ഹൃദയം നിറഞ്ഞ നന്ദി.

ഇന്ന് നാമെല്ലാവരും 2007 നെ വിട്ടു പിരിയാനായി തയ്യാറെടുത്തു കഴിഞ്ഞു. 2008 ഇതാ നമുക്കു തൊട്ടരികിലെത്തി. ഇനി ഏതാനും മണിക്കൂറുകള്‍‌ മാത്രം. ഒരായിരം പ്രതീക്ഷകളുമായി നാം പുതുവര്‍‌ഷത്തിലേയ്ക്ക് പ്രവേശിയ്ക്കുകയായി. ഈ പുതുവര്‍‌ഷം എല്ലാവര്‍‌ക്കും ശാന്തിയും സമാധാനവും, സന്തോഷവും സംതൃപ്തിയും, പുത്തന്‍‌ പ്രതീക്ഷകളും മധുര സ്മരണകളും കൊണ്ടുത്തരട്ടെ എന്ന് ആത്മാര്‍‌ത്ഥമായി പ്രാര്‍‌ത്ഥിയ്ക്കുന്നു.

എല്ലാ ബൂലോക കൂടപ്പിറപ്പുകള്‍‌ക്കും സമ്പല്‍‌‌സമൃദ്ധമായ, ഐശ്വര്യപൂര്‍‌ണ്ണമായ ഒരു പുതുവര്‍‌ഷം ആശംസിയ്ക്കുന്നു !

“കാലമിനിയുമുരുളും,

വിഷു വരും വര്‍ഷം വരും,

തിരുവോണം വരും,

പിന്നെ ഓരോ തളിരിലും,

പൂ വരും കായ്‌ വരും,

അപ്പോള്‍ ആരെന്നോ എന്തെന്നോ ആര്‍ക്കറിയാം”

2007, നിനക്കു വിട! സ്വാഗതം 2008.